Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility Staphylinina (Coleoptera: Staphylinidae of Poland) | Wydział Leśny i Technologii Drewna

Staphylinina (Coleoptera: Staphylinidae of Poland)

Podplemię Staphylinina obejmuje jedne z największych i najokazalszych chrząszczy z całej rodziny kusakowatych. Niektórzy autorzy określają je wręcz jako „charyzmatyczne”, co wynika z drapieżnego wyglądu i sposobu odżywiania się. Gatunkom z tego podplemienia poświęcone jest monograficzne opracowanie pt. „Staphylinina (Coleoptera, Staphylinidae) of Poland”, które właśnie ukazało się nakładem Wydawnictwa Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu.

W opracowaniu przedstawiono najnowsze dane o rozmieszczeniu 33 gatunków kusaków w Polsce (Staphylinina). Dane te oparte są na blisko 12 tysiącach rekordów, uzyskanych z badań faunistycznych i rewizji kolekcji muzealnych. Dla każdego gatunku sporządzono mapy rozmieszczenia uwzględniające także dane historyczne sięgające drugiej połowy XIX wieku; podano także wykres aktywności chrząszczy w sezonie i ich preferencje środowiskowe. W ramach szerokiego wprowadzenia przedstawiono pozycję systematyczną podplemienia, cechy diagnostyczne rodzajów, charakterystykę stadiów rozwojowych od jaj przez larwy i poczwarki po dorosłe chrząszcze oraz wykaz gatunków spotykanych w faunie Polski. Istotnym elementem opracowania są ilustracje wyglądu chrząszczy sporządzone specjalnymi technikami fotograficznymi.

Zestawienie współczesnych stanowisk z historycznymi daje możliwości określenia zmian jakie zachodzą w populacjach tych chrząszczy. Dla siedemnastu gatunków obserwujemy zmniejszenie liczby regionów Polski, w których były dotychczas notowane. Wśród nich do najrzadszych należą: Abemus chloropterus (Panz.) - nienotowany powtórnie w granicach naszego kraju od prawie 100 lat oraz Tasgius globulifer (Geoffr.) i Ocypus fulvipennis (Er.) - mające współczesne stanowiska tylko we wschodniej części Polski. Natomiast dla 11 gatunków obserwujemy wzrost liczby stanowisk poszerzających obszar ich występowania w Polsce. Ewidentnymi przykładami są Ontholestes haroldi (Epp.) – notowany obecnie w całym obszarze Beskidów oraz Ocypus biharicus (Müll.) – licznie obserwowany we wschodnich Beskidach, ale także w Sudetach.

W pracach nad monografią uczestniczył zespół złożony z 34 autorów, reprezentujących polskie i zagraniczne instytucje naukowe oraz kilku badaczy niezależnych. Książka ukazała się w wolnym dostępie i wersję elektroniczną można pobrać ze strony Wydawnictwa UPP.

Wydanie monografii zostało sfinansowane z dotacji Ministerstwa Nauki i Edukacji w ramach projektu „Doskonała nauka – wsparcie monografii naukowych”.

Monografia w wersji elektronicznej dostępna pod linkiem https://drive.google.com/file/d/1TPagmIifqn_2YX5y2tPoE_GtVIlmiYoo/view?fbclid=IwAR0vdmal67q4Njv1yHPVkLZNVe53Nbu95cWG2nAac_-FtqgAElVBe5EK73c