Na terenie kampusu Collegium Maximum w piątek 27 maja 2022 r. odbyła się uroczystość odsłonięcia kamienia z tablicą pamiątkową pamięci prof. dra hab. Jana Wiertelaka, pracownika Wydziału Rolniczo-Leśnego, twórcy dzisiejszej Katedry Chemicznej Technologii Drewna Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu. Profesor Jan Wiertelak został zamordowany przez NKWD podczas II wojny światowej w Charkowie.Kamień z tablicą pamiątkową powstał z inicjatywy społeczności Wydziału Leśnego i Technologii Drewna.
„Chcemy by pamięć o rodakach, którzy poświęcili swoje życie dla naszej wolności, wciąż była żywa w pokoleniach naszej wspólnoty akademickiej. Chcemy obecnym i przyszłym pokoleniom utrwalać prawdę historyczną, która długo czekała na swoje zaistnienie. (…) Ta zbrodnia, choć miała miejsce 82 lata temu, swoim okrucieństwem przeraża do dziś, a w kontekście trwającej wojny w Ukrainie nabiera jeszcze ważniejszego znaczenia” – mówił podczas uroczystego odsłonięcia kamienia z tablicą pamiątkową prof. dr. hab. Krzysztof Szoszkiewicz.
Sylwetkę profesora przybliżył zgromadzonym prof. dr hab. Piotr Łakomy, Dziekan Wydziału Leśnego i Technologii Drewna UPP. Który przypomniał, że podczas II wojny światowej Wydział Rolniczo-Leśny Uniwersytetu Poznańskiego poniósł dotkliwe straty. „To nie tylko straty materialne, ale także osobowe – śmierć profesorów i studentów, wysiedlenia, prześladowania, osadzenie w więzieniach czy obozach koncentracyjnych” – mówił podczas uroczystości Dziekan.
W uroczystości udział wzięła rodzina Profesor Jana Wiertelaka, prorektorzy i dziekani Uczelni oraz członkowie Senatu UPP. Pieczę nad przygotowaniem i przebiegiem uroczystości sprawowała prof. UPP dr hab. Beata Doczekalska. Uroczystego charakteru wydarzeniu nadał Zespołu Trębaczy Myśliwskich „Venator”.
Życiorys prof. dr. hab. Jana Wiertelaka (1900 – 1940)
Jan Wiertelak urodził się 1 stycznia 1900 roku w Łąkocinach powiat Odolanów jako syn Marcina i Marianny z domu Zaradna. W 1919 roku ukończył gimnazjum w Ostrowie Wielkopolskim. Brał udział w powstaniu wielkopolskim i wojnie polsko – bolszewickiej, uczestnicząc m.in. w bitwie na przedpolach Warszawy. W 1924 roku ukończył Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Poznańskiego.
Pracę magisterską z zakresu chemii organicznej wykonał pod kierunkiem profesora Antoniego Korczyńskiego. Następnie rozpoczął pracę na stanowisku asystenta w Zakładzie Chemii Ogólnej Wydziału Rolniczo – Leśnego Uniwersytetu Poznańskiego. W 1926 roku uzyskał stopień naukowy doktora za pracę pt. “Elektroosmoza przez żele krzemionki” wykonaną pod kierunkiem profesora Stanisława Glixellego. W 1928 roku zapoznał się z działalnością Institut du Pin w Bordeaux i przemysłem leśnym w południowej Francji. Następnie dwa lata przebywał na stypendium w Forest Product Laboratory w Madison (Wisconsin), USA, gdzie pod kierunkiem profesora L.F. Hawleya prowadził badania zmian składu chemicznego drewna poddanego procesom nagrzewania, hydrolizy, oraz rozkładu przez grzyby.
Od 1931 roku prowadził badania w Zakładzie Chemii Ogólnej Uniwersytetu Poznańskiego w zorganizowanym przez siebie Oddziale Chemii i Chemicznej Technologii Drewna. W badaniach tych uczestniczyli również studenci, którzy wykonywali tu swoje prace dyplomowe. W 1933 roku odbył podróż do Anglii, gdzie w Princes Risborough Bucks, wspólnie z W.G. Campbellem wykonał badania nad rozkładem drewna przez grzyb z klasy Ascomycetes. W 1935 roku habilitował się na Wydziale Chemii Politechniki Warszawskiej z zakresu chemii drewna. Profesor Wiertelak jest autorem lub współautorem 48 publikacji i referatów. Do osiągnięć naukowych profesora Wiertelaka w latach 1931–1939 należą badania nad adsorpcją cieczy organicznych przez celulozy, wpływem suszenia drewna o 33 różnej wilgotności na jego skład chemiczny, wpływem czasu i temperatury na wyniki ilościowych oznaczeń ligniny.
W ramach działalności dydaktycznej prowadził wykłady zlecone z przedmiotu“Technologia chemiczna drewna” na Wydziale Rolniczo – Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego i na Wydziale Leśnym SGGW w Warszawie. Wykłady zlecone prowadził też z przedmiotu “Technologia chemiczna ogólna” na Wydziale Matematyczno – Przyrodniczym Uniwersytetu Poznańskiego.
Od 1936 roku był zastępcą profesora towaroznawstwa w Wyższej Szkole Handlowej w Poznaniu, w której w 1938 roku nadano mu tytuł profesora nadzwyczajnego. W czerwcu 1939 roku wybrany został prorektorem tej uczelni.
W końcu sierpnia 1939 roku profesor Jan Wiertelak został powołany do wojska jako oficer rezerwy i dostał się do niewoli radzieckiej. Ostatnią wiadomość o sobie przesłał rodzinie 8 marca 1940 roku z obozu jenieckiego dla oficerów polskich w Starobielsku.
Aleksander Dziurzyński
 |  |  |  |  |
 |  |