Please ensure Javascript is enabled for purposes of website accessibility Prof. zw. dr hab. Jerzy Wiśniewski uhonorowany Złotym Medalem „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas | Wydział Leśny i Technologii Drewna

Prof. zw. dr hab. Jerzy Wiśniewski uhonorowany Złotym Medalem „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas

Medale „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas” są przyznawane przez Ministra Edukacji i Nauki za szczególne zasługi dla szkolnictwa wyższego i nauki, w tym za wybitne osiągnięcia w zakresie działalności naukowej, dydaktycznej lub organizacyjnej.

Prof. zw. dr hab. Jerzy Wiśniewski jest pierwszym pracownikiem Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu uhonorowanym tym odznaczeniem.

Głównymi kierunkami działalności naukowej Profesora są biologia, ekologia i patologia mrówek leśnych, taksonomia, ekologia i zoogeografia roztoczy z rzędu Mesostigmata, las jako źródło inspiracji twórczej, estetyka lasu, biografie zasłużonych leśników. W latach 1958-2005 pracował w Katedrze (Instytucie) Ochrony Lasu Wyższej Szkoły Rolniczej (Akademii Rolniczej) w Poznaniu na etatach od laboranta, asystenta technicznego do wicedyrektora Instytutu, kierownika Katedry. W 2005 r. przeszedł na emeryturę.

Profesor Jerzy Wiśniewski opublikował ok. 450 prac naukowych
i popularnonaukowych, w tym ok. 50% w periodykach zagranicznych. Z wydawnictw książkowych na uwagę zasługują m.in.: „Heinrich von Salisch (1846-1920). Gutsbesitzer, Forstmann, Politiker, Wohltäter“ (2010, 2013), wspólnie z W. Hirschmannem „Weltweite Revision der Gattung Nenteria Oudemans 1915“ (1985) i „Die Uropodiden der Erde“ (1993),
z B. Kiełczewskim „Kulturotwórcza rola lasu” (5 wydań w latach 1996-2012), z D. J. Gwiazdowiczem „Ochrona przyrody“ (2004, 2009) i „Estetyka lasu” (2011, 2014) oraz „Polskie ekspozycje łowieckie” (2013). Jest autorem lub współautorem opisów blisko 400 nowych dla nauki gatunków i pięciu rodzajów roztoczy oraz 29 gatunków i dwóch rodzajów grzybów entomopatogenicznych. Wypromował pięciu doktorów, w tym jednego z Egiptu. Był także promotorem w dwóch przewodach doktorów honorowych Uczelni: prof. zw. dr. hab. B. Kiełczewskiego oraz prof. zw. dr. K. Mańki. Był sekretarzem, wiceprzewodniczącym i przewodniczącym Komisji Nauk Leśnych i Drzewnych Oddziału Polskiej Akademii Nauk w Poznaniu (1980-2010), a także przewodniczącym Rady Naukowej Ośrodka Kultury Leśnej w Gołuchowie (1998-2009).

Za pracę naukową, dydaktyczną i organizacyjną otrzymał wiele odznaczeń i wyróżnień m.in.: Krzyż Kawalerski (1982) i Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1999), Medal Komisji Edukacji Narodowej (2004), siedem nagród ministra (w latach 1968-2005) czy Kordelas Leśnika Polskiego (2005). W uznaniu zasług w dziedzinie taksonomii naukowcy z Niemiec, Rumunii, Egiptu i Polski dedykowali mu siedem nowych dla nauki gatunków roztoczy oraz jeden gatunek grzyba. Jest członkiem Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk (od 1966) i Polskiego Towarzystwa Leśnego (od 1978, członek honorowy od 2002).

Tekst: prof. de hab. Piotr Łakomy

Dziekan Wydziału Leśnego i Technologii Drewna UPP