Nie zwalniamy tempa. Z Puerto Plata przenosimy się w dziksze Las Terrenas – miasto położone w północnej części Dominikany. Atmosfera unoszącego się kurzu od ruchu ulicznego, lekkiego, ale bardzo pozytywnego chaosu, gorąca odbijającego się od nagrzanego asfaltu oraz mieszkańców namawiających do kupna świeżych owoców pozwoliła, abyśmy poczuli się jak lokalni.
Kolejnego słonecznego poranka wybraliśmy się na rejs po Atlantyku w celu podziwiania humbaków (łac. Megaptera novaeangliae). Humbak, inaczej długopłetwiec oceaniczny to gatunek ssaka, których dorosłe osobniki osiągają nawet do 17 metrów długości, także nie sposób było uniknąć ekscytacji, która sięgnęła zenitu w momencie ujrzenia dwóch osobników – dojrzałego z młodym. Rzucająca się w oczy duża masa tych ssaków, białe płetwy piersiowe oraz wyrzucanie fontanny pary wodnej ukazywały się nam w krótkich odstępach czasu, co pozwoliło na uchwycenie ich w obiektywach aparatów.
Wieczór spędziliśmy na spacerze po pobliskim lesie wypełnionym różnymi gatunkami nietoperzy, świetlikami i resztą tętniącego życia.
Nowy poranek rozpoczął się wycieczką nad wodospad El Limon, na którą część naszej ekipy wybrała przejażdżkę końmi prowadzonymi przez lokalnych przewodników, reszta zdecydowała się na spokojny spacer wśród wyspowej natury.
Nie bez powodu jesteśmy na wyprawie zwanej Lasami Świata – kolejną atrakcją były lasy namorzynowe, czyli niezwykłe i wiecznie zielone formacje roślinne. Przepływając pomiędzy wysepkami zaobserwowaliśmy takie zwierzęta jak delfiny, fregaty, pelikany i czaple, w korzeniach lasów chowały się małe kraby, a na stropach jaskiń zwisały nietoperze.
I znów nadszedł czas na odkrywanie kolejnych zakątków Dominikany, tym razem kierunek południe.
Wiktoria Breza – laureatka stypendium „Lasy Świata – Dominikana 2022”
 |  |  |  |  |
 |  |