W prestiżowym czasopiśmie International Journal fot the Semiotics of Law ukazała się publikacja, w której autorzy udowadniają tezę, że leśnicy byli grupą zawodową szczególnie prześladowaną przez sowieckiego okupanta podczas II wojny światowej.
W dniu 23 sierpnia 1939 roku, III Rzesza oraz ZSRR podpisali umowę międzynarodową, będącą formalnie paktem o nieagresji. Zgodnie z tajnym protokołem dodatkowym, stanowiącym załącznik do oficjalnego dokumentu umowy, ustalono rozporządzanie niepodległością suwerennych państw, w tym także Polską. Porozumienie to, potocznie nazywane paktem Ribbentrop-Mołotow, otworzyło możliwość zbrojnej agresji. W dniu 1 września 1939 roku bez wypowiedzenia wojny terytorium Polski zostało najechane z zachodu przez wojska niemieckie, z kolei 17 września 1939 roku ze wschodu zaatakowały wojska radzieckie.
Represje dotyczyły całej społeczności Polaków, ale były takie grupy zawodowe, które odczuły je szczególnie. Okupantom zależało na wyrwaniu polskości, więc rozpoczęto od represjonowania inteligencji np. pracowników uniwersytetów, nauczycieli, księży, prawników, ziemian itd. Jedną z grup prześladowanych byli także leśnicy, którzy byli wykształceni i pełnili wysokie stanowiska jako urzędnicy państwowi.
Dotychczas potwierdzono zamordowanie 810 leśników z ziem wschodnich, z których blisko 200 w trybie katyńskim. Ponadto około 70 wywieziono do łagrów oraz około 600 deportowano w głąb ZSRR. Dane te nie obejmują członków rodzin leśników. Zasada była taka, że leśników wysokiego szczebla (wykształconych) mordowano, a niskiego np. gajowych, czyli osoby po tygodniowym przeszkoleniu, przewożono jako robotników do prac w lesie.
Autorzy udowadniali swoją tezę dotyczącą szczególnego prześladowania leśników na podstawie źródłowych danych historycznych. Przekonywali, że leśnicy byli niebezpieczni dla okupanta, gdyż posiadali przeszkolenie wojskowe, umiejętność posługiwania się bronią myśliwską, doskonale znali teren i byli potencjalnym zagrożeniem jako partyzanci. Ponadto w pracy przedstawiono także mechanizmy infodemii (rozprzestrzeniania nieprawdziwych informacji) w czasach PRL, których celem było m.in. ukrycie zbrodni katyńskiej.
Gwiazdowicz D.J, Matulewska A. Lethal Laws and Lethal Education. A Case Study of Soviet Genocide Against Polish Foresters and Five Decades of Infodemic. International Journal for the Semiotics of Law. https://doi.org/10.1007/s11196-020-09767-w